ADAM DREWNIOK
Urodzony: 3 listopada 1963 r. w Rybniku i tam mieszka.
Gra na: gitarze akustycznej, gitarze basowej.
Rodzina: żona Barbara (urzędnik państwowy), córki: Magdalena i Anna.
Hobby: poza muzyką irlandzką i muzyką lat 60-tych, to historia (I i II wojna światowa), literatura sportowa – żużel, skoki narciarskie.
Życiowy sukces: rodzina i córki, gra w zespole “Carrantuohill”.
Życiowa porażka: to, że nie został żużlowcem albo skoczkiem narciarskim.
Wzór i autorytet: idealny – Jan Paweł II, przyziemny, realny – jego dobry wujek.
Już w szkole podstawowej interesował się muzyką, słuchał jej, zbierał różne materiały muzyczne. W VII klasie odkupił swoja pierwszą gitarę. Był samoukiem. Będąc uczniem Technikum Budowlanego w Rybniku uczestniczył z nowo zakupioną gitarą w muzycznych spotkaniach towarzyskich.
Pierwszym zespołem, w którym się pojawił była formacja “Eryś Group”, a on już w tym czasie pracował zawodowo w Urzędzie Miasta Rybnika. Jeszcze wówczas zespół prezentował nurt poezji śpiewanej, aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym osiągając sukcesy takie jak: wyróżnienie na Ogólnopolskim Przeglądzie Poezji Śpiewanej w Katowicach (1985 r.), a po udanym występie na kolejnym przeglądzie rok później (1986) – pierwsze nagrania radiowe przy Macieju Szczawińskim, redaktorze “Redakcji Literackiej” Polskiego Radia w Katowicach.
W 1987 r. formacja Eryś Gropu zmieniła nurt muzyczny z poezji śpiewanej w klimaty celtyckie co dało początek działalności artystycznej zespołu Carrantuohill, w której do tej pory gra na gitarze, tyle że od 1992 r nie na gitarze akustycznej lecz basowej. W okresie działalności formacji “Eryś Group” i “Carrantuohill” ukończył studia na Uniwersytecie Śląskim na Wydziale Prawa i Administracji.
Jego zainteresowania muzyczne sięgają przede wszystkim lat 60-tych, takich zespołów jak The Roling Stones, The Doors, solistów takich jak Bob Dylan, Donovan, a głównie zespół The Beatles. Fascynuje go nie tylko ich muzyka, ale zjawisko socjologiczne jakie wytworzyli. Jednocześnie jest otwarty na “współczesny” rock, tzn. “Pink Floyd”, Peter Gabriel, “Frankie Goes to Hollywood”, “Queen”, Sting, “Police”, “U2”, “Dire Straits”. Nie jest mu też obca muzyka folkowa: indyjska i bałkańska. Jednak zdecydowanie dominujące zainteresowanie muzyczne oscyluje w klimaty irlandzkie: a są to “Clannad” czy “The Chiftains”, a także muzyka do irlandzkich show “Riverdance” i “Lord of Dance”, ale bez fragmentów, które trącą cepelią.
Udział Adama Drewnioka nie na gitarze akustycznej, lecz basowej okazał się dla zespołu korzystny – wzmocnił sekcję rytmiczną. Bezkompromisowe potraktowanie rytmu i sposób gry na gitarze basowej, powoduje, że brzmienie basu jest czytelne i zapamiętywalne. Dodatkowo Adam aktywnie uczestniczy w kreowaniu medialnego wizerunku zespołu, co jest niezwykle przydatne i niezbędne dla działalności artystycznej każdej formacji muzycznej, a odzwierciedla się to między innymi poprzez prowadzenie kroniki zespołu “Carrantuohill”.
(wypisy z pracy magisterskiej Beaty Sochackiej pt: “Fascynacja kulturą celtycką na przykładzie działalności zespołu folkowego CARRANTUOHILL”)